Η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση,που έγινε με πρωτοβουλία του ΚΚΕ, για τα αγροτικά θέματα στη Βουλή, εξελίχθηκε, όπως άλλωστε αναμενόταν, σε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία αντιπαράθεσης για το θέμα των ομολόγων μεταξύ των δύο κύριων μονομάχων της εξουσίας. Τα πρώτα σημεία που συγκρατούμε από τη συζήτηση, όπως εξελίχθηκε, είναι οι στάση των κομμάτων της ελάσσονος αντιπολίτευσης καθώς και η γενικότερη αντίληψη των κομμάτων για την από εδώ και πέρα διαχείριση της πολιτικής ατζέντας. Σε ό,τι αφορά στην στάση του ΚΚΕ και του ΣΥΝ, έχουμε μια αντιδιαμετρική τοποθέτηση, η οποία ίσως και να προσδιορίζεται από τις επερχόμενες εξελίξεις σχετικά με τις εκλογές, οψέποτε γίνουν. Το μεν ΚΚΕ τοποθετήθηκε συμψηφιστικά απέναντι στο ζήτημα, δείχνοντας για μια ακόμη φορά ότι δεν μπερδεύεται στο δίλημμα εξουσίας ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ, απορρίπτοντας συλλήβδην τις πολιτικές και των δύο, γνωρίζοντας όμως ότι έτσι ευνοεί τον πολιτικά ισχυρότερο, προσδοκώντας επιπλέον στην αποδυνάμωση του ΣΥΝ από στελέχη της αριστεράς που δεν θα έβλεπαν με καλό μάτι μια ενδεχόμενη συνεργασία του Συνασπισμού με το ΠΑΣΟΚ στο μέλλον. Ο δε ΣΥΝ κράτησε ψηλά, δια του αρχηγού του, τη σημαία του ζητήματος των ομολόγων, προσφέροντας στο ΠΑΣΟΚ πρόσθετα πολιτικά ερείσματα και μάλιστα από τα αριστερά. Ας σημειώσουμε ότι ο ΣΥΝ δεν χρειάζεται να απολογηθεί για ζητήματα διαφθοράς ή εμπλοκής με δημόσιο χρήμα από προηγούμενη κυβερνητική θητεία, όπως αντίστοιχα υποχρεούται να πράξει το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, οπότε διαθέτει την ευχέρεια μιας πιο ανοιχτής επικοινωνιακής διαχείρισης του ζητήματος αλλά και ένα ευαισθητοποιημένο εκλογικό ακροατήριο. Θεωρούμε πλέον φανερή τη γραμμή που αναμένεται να ακολουθήσει ο Συνασπισμός. Συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ στην περίπτωση που η επόμενη Βουλή αποδειχθεί πεντακομματική. Προσδοκά μάλλον ο ΣΥΝ μια επανάληψη του '89, αφήνοντας ερωτηματικά και για μια ενδεχόμενη εξεταστική επιτροπή, στρεφόμενη κατά της ΝΔ αυτή τη φορά για το θέμα των ομολόγων, απενοχοποιώντας έτσι την Αριστερά από την περίοδο του Ειδικού Δικαστηρίου. Ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης διατήρησε σταθερά την επικοινωνιακή γραμμή που ακολουθεί το τελευταίο τρίμηνο. Προσωποποίηση των όποιων ευθυνών και απόδοσή τους κατευθείαν στον Πρωθυπουργό, ο μείζον επικοινωνιακός στόχος της αντιπολίτευσης-αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στο δείκτη "καταλληλότερος Πρωθυπουργός"-πολιτική φθοράς κατά μελών της Κυβέρνησης, κατονομάζοντας κάθε φορά τους υπεύθυνους Υπουργούς-Υφυπουργούς και αίτημα για πρόωρες εκλογές. Στο σύνολό τους οι επικοινωνιακές κατευθύνσεις που ακολουθεί ο Αρχηγός του ΠΑΣΟΚ έχουν ως στόχο το προφίλ του Πρωθυπουργού. Υπεύθυνος για τα ομόλογα-είτε γνώριζε οπότε συνυπεύθυνος, είτε όχι οπότε ανίκανος - σε κάθε περίπτωση δέσμιος, για άγνωστους λόγους που δεν μας εξηγεί ο κ. Παπανδρέου, των στελεχών του εφόσον δεν προχωρεί και σε άλλες "παραιτήσεις" συναρμοδίων Υπουργών και βέβαια φοβισμένος και αναξιόπιστος, εφόσον δεν κάνει αποδεκτό το αίτημα για πρόωρες εκλογές καίτοι η περιρρέουσα πολιτική ατμόσφαιρα φαίνεται ότι τις ευνοεί αλλά και ο Πρωθυπουργός πολλάκις το έχει αφήσει ως υπονοούμενο με τη φράση "θα γίνουν στην ώρα τους". Αυτά περίπου υποστηρίζει ο κ. Παπανδρέου σε μια προσπάθεια να τρωθεί η επιρροή του κ. Καραμανλή στο εκλογικό σώμα και βέβαια να αποτυπωθεί κάτι τέτοιο και στους δείκτες των δημοσκοπήσεων.Από όλα τα παραπάνω συνάγουμε ότι το ΠΑΣΟΚ κάνει ένα μετέωρο επικοινωνιακό βήμα. Αν έχει αποφασίσει ότι οι εκλογές θα προκηρυχθούν οσονούπω, λογικά θα έπρεπε να προβάλλει έντονα το πρόγραμμα και την αντιπρότασή του, αντί να αναλώνεται στην προβολή αρνητικών εικόνων της Κυβέρνησης. Το επικοινωνιακό έλλειμμα στην προβολή του κυβερνητικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ δεν αναπληρώνεται με την επανάληψη φράσεων περί προσωπικής δέσμευσης του Αρχηγού του σχετικά με την πάταξη της διαφθοράς ή τη βελτίωση του αγροτικού εισοδήματος. Στο κάτω κάτω τα περί προσωπικών δεσμεύσεων δεν έχουν καμιά πρακτική αξία. Όπως αναφέραμε και σε προηγούμενο άρθρο, το ΠΑΣΟΚ έχει παγιδευθεί επικοινωνιακά στο θέμα των ομολόγων, χάνοντας την ευκαιρία να αναδείξει ενδιαφέροντα σημεία του προγράμματός του-με υπολογίσιμη κοινωνική βαρύτητα-όπως είχε ξεκινήσει να πράττει πριν ξεσπάσει η "δομημένη" θύελλα. Αν όμως δεν πολυπιστεύει στο αίτημα περί πρόωρων εκλογών τότε αυτή η ανούσια "εκλογική γυμναστική" του ακροατηρίου του, αλλά και του εκλογικού σώματος ευρύτερα, μάλλον θα λειτουργήσει αρνητικά - σε επικοινωνιακό επίπεδο- γι' αυτόν και το κόμμα του. Δύο είναι οι γραμμές πάνω στις οποίες φαίνεται ότι θα λειτουργήσει επικοινωνιακά το Κυβερνητικό επιτελείο. Πρώτον, αποδοχή της ύπαρξης του προβλήματος των ομολόγων, μέχρι του σημείου της "υπερβολικής και αδικαιολόγητης λήψης προμήθειας" υπέρ διαφόρων ιδιωτών ή εταιρειών και παρουσίαση ως αστήρικτης θεωρίας συνωμοσίας τα περί συντονισμού των ταμείων και κατά συνέπεια ευρύτερης διάχυσης της πολιτικής ευθύνης, με ταυτόχρονη εμφάνιση της πρακτικής έκδοσης δομημένων ομολόγων ως συνήθους από την εποχή ΠΑΣΟΚ, με την ποιοτική διαφορά όμως στην αντιμετώπιση εκείνων που παρεκτρέπονται. Δεύτερον, συντονισμένη προσπάθεια αλλαγής της ατζέντας του δημόσιου διαλόγου και ενίσχυσης, όπου χρειάζεται, του Πρωθυπουργικού προφίλ, στην οποία, κατά την άποψή μας, εντάσσεται και το θέμα που προέκυψε με τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης. Είναι φανερή η προσπάθεια ανάδειξης του Πρωθυπουργού ως ενεργού συντονιστή του Κυβερνητικού σχήματος, ο οποίος εμπλέκεται ενεργά και με την πυγμή που απαιτείται, ώστε να αντιμετωπίζονται τα προκύπτοντα ζητήματα. Εξακολουθεί να μην συγκεντρώνει αρκετές πιθανότητες το σενάριο των προώρων εκλογών, εφόσον βρίσκεται σε αναντιστοιχία με την κοινή γνώμη, δεν ευνοείται από την παρούσα αρνητική συγκυρία για την Κυβέρνηση-πρέπει να προσμετρηθούν οι εκλογικές απώλειες από την κρίση και να επανασχεδιασθεί το επικοινωνιακό μοντέλο-και κυρίως είναι απαραίτητο η παρούσα Κυβέρνηση να αντιμετωπίσει το ζήτημα της πιθανής ισχνής πλειοψηφίας ή ακόμη και την έλλειψη αυτοδυναμίας στην επόμενη Βουλή. Το τελευταίο πρέπει να εξετασθεί και υπό το φως της Συνταγματικής μεταρρύθμισης, που βρίσκεται σε εξέλιξη και θα αποτελέσει ουσιαστικά τον πυρήνα του Κυβερνητικού έργου, αφού μόνον έτσι θα αποτυπωθεί η επαγγελία περί μεταρρυθμίσεων. Συμπερασματικά, εκείνο που χρειάζεται η Κυβέρνηση είναι επιπλέον πολιτικός χρόνος ώστε να αποφύγει το σκόπελο της πεντακομματικής Βουλής και όχι αιφνιδιασμός του εκλογικού σώματος που θα την οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια, όχι, όπως φαίνεται, στη θέση του δεύτερου κόμματος αλλά στην απώλεια σημαντικού μέρους της πολιτικής της ισχύος, κάτι που σε αυτήν την περίπτωση θα χρεωθεί αναμφισβήτητα στον Αρχηγό της ΝΔ. Στο πλαίσιο αυτό, το χαρτί που διαθέτει στα χέρια του ο Πρωθυπουργός και θα παίξει αν χρειασθεί, εξακολουθεί να είναι ο ανασχηματισμός και όχι οι πρόωρες εκλογές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου