Μάλλον το χιούμορ βοηθάει τώρα με τις ζέστες. Και σ' αυτό το αρθράκι λοιπόν με καλοκαιρινό πνεύμα και "χειμωνιάτικο" μυαλό θα ασχοληθούμε με ένα ξεχασμένο θέμα: την αθλητική διπλωματία.
Και τι είναι η αθλητική διπλωματία και πως συνδέεται με την κεντρική πολιτική σκηνή; Απλό είναι: ή είσαι large παντού ή δεν είσαι πουθενά. Δε γίνεται ρε μεγάλε να κυκλοφορείς με πορσικό και να νομίζει η γειτονιά ότι είσαι το παιδί του συνεργείου που το βγαλε βόλτα το εργαλείο. Ή με άλλα λόγια και σε ό,τι αφορά στην πολιτική, δε γίνεται να οδηγείς τη χώρα στην πρόοδο και στην ευημερία -γιατί τέτοιος ηγέτης είσαι μεγάλε-μεγάλε! - και να μη σταυρώνεις μετάλλιο έστω και στο χόκεϋ επί χόρτου (άγριου χόρτου κατά προτίμηση καθότι και πιο υγιεινόν). Θα σου τη λέει την επαύριον μέχρι κι ο φύλαρχος του Ουαγκαντούγκου: "Μεσιέ, για τελ μι τι χρώμα έχει η σημαία σας, γκιατί ντεν την ίνταμε στο Πεκίνο". Κι εσύ τι θα του πεις; "Να σας πω μισό λεπτάκι σερ πως τα λεν' τα Σκόπια στην γαλλικήν". Τον ξενέρωσες το φύλαρχο!
Κωλώσαμε μέχρι τώρα στο Πεκίνο φίλε. Μας ρίξανε το κοκό στο γάλα κάτι ξεφτίλες ουτιδανοί ξένοι, γιατί οι Έλληνες ως γνωστόν είναι δουλειά-σπίτι σπίτι-δουλειά και τέτοια πράματα μήτε που τα ξέρουνε μήτε που τα κάνουνε, βάλαμε την ουρά στα σκέλια και να τα νιπόν να πέφτουνε απανωτά στο σβέρκο μας. Παλιά, τρώγαμε κατραπακιές. Τώρα νιπόν. Μη μου πεις ότι αυτό δεν είναι πρόοδος γιατί θα ουρλιάξω με τέτοια γραμματοσειρά που θα σου κάψει μόνιτορ 20άρι.
Που είναι τα αλλοτινά μας μεγαλεία, όταν το χρυσό στο λαιμό των Ολυμπιονικών μας ερχόταν κι έδενε με το χακί από τις στολές που τους φοράγαμε μετά. Κι εμείς φουσκώναμε και φουσκώναμε από υπερηφάνεια μέχρι που ο αέρας έφτανε και γέμιζε ακόμη και τα κεφάλια μας. Και θα σκεφτείς "καλά να πάθουμε, με τις υγείες μας και πάμε γι' άλλα". Με το δίκιο σου. Αλλά ξέρεις, ο πολιτικός θέλει τη φωτογραφία του. Και η φωτογραφία φόντο. Και το φόντο λάμψη. Και τη λάμψη τη δίνει το χρυσάφι τιμημένε ψηφοφόρε! Θαμπώνει λιγάκι τα αμάθητα γλαρά σου ματάκια, αλλά μπροστά στο μεγαλείο , έ τι είναι μια φλασιά! Είδες τον τέως; Να τι θα πει αθλητική διπλωματία αδερφέ. Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και την μουτσούνα μου στο γυαλί να με κυαλάρουνε κάτι δις νοματαίοι και να ρωτάνε " χου αρ γιου ρε;".
Αλλά έτσι γεμίζουνε τα μπουκ παιχταρά μου. Τώρα θα ρωτάς τι είναι μπουκ. Κάτι σαν το πορτφόλιο. Σε φώτισα; Στο χώρο της επικοινωνίας λοιπόν, το χτίζεις σιγά-σιγά εφτούνο το πράμα. Έχεις τα άρθρα που αναφέρονται σε σένα και τις κυριλέ τις φωτογραφίες σου μέσα -κάτι με Ολυμπιονίκες κάτι με τον Πατριάρχη κάτι με τη Μις Γιανγκ - και απ' αυτό θα πάρεις υλικό και θα φτιάξεις μεθαύριο και την αφίσα και το φυλλάδιο και τη μπροσούρα σου, να έχεις να μοιράζεις στα άλλα παιδάκια να σε βγάλουνε μέχρι και πρόεδρο δεκαπενταμελούς. Σου κοστίζει βέβαια το κάτι τις και παίρνει και το χρόνο του. Ούτε κάθε μέρα έχουμε Ολυμπιακούς, ούτε κάθε μέρα καλλιστεία. Τώρα, άπαξ και είσαι πολιτικός, που θα τους βρεις τους Ολυμπιονίκες να τη βγάλεις τη φωτό σου;Αλλά και Υπουργάρα να είσαι, βράστα. Δεν θα σε πάρει κανείς τηλέφωνο να σου πει τα συχαρίκια. Κι άμα δε σε πάρει αυτός, πρέπει να τον πάρεις εσύ. Κοστίζει. Και δεν κάνεις και σχέση έτσι βρε παιδί μου...
Μη νομίζεις ότι όλο αυτό το σκηνικό στήθηκε τυχαία ρε φίλε, γιατί θα μυρίσει η προβατίλα μέχρι το Σετσουάν και μετά δε θα τρώγεται η γνωστή πάπια, που χρόνια τώρα ταΐζει τα απαιτητικά στομάχια. Και δεν είσαι πρόβατο που να πάρει! Θα μου πεις τώρα και με το δίκιο σου, "κάτσε ρε φίλε τι υπονοάς;" Τίποτα. Απλά λέω ότι δεν φρόντισε κανείς να διαχειριστεί -πιασάρικη λέξη που κολλάει παντού, άμα δεν ξέρεις τι άλλο να βάλεις!- επικοινωνιακά το κάζο. Ούτε Υπουργεία, ούτε Γραμματείες ούτε Φαρισείες (!). Κάτι με τη Θάνου, που την αφήσανε μόνη της να παλεύει με τη ΔΟΕ, κάτι με τα άλλα επεισόδια - ξέρεις ντε...ντόπες και τέτοια...-που κανείς δε φρόντισε να κάνει - κρατήσου τώρα γιατί θα σε κουφάνω!- damage control, να προσπαθήσει δηλαδή να δει πόση είναι η ζημιά και πως μπορεί να την περιορίσει, έρχομαι και σου λέω: η σιγή ιχθύος της Κυβέρνησης -μη σοκάρεσαι αγαπημένε μου Νεοδημοκράτη-μυρίζει! Μη μου πεις ότι δεν τα ξέρουνε τα κόλπα. Έχουνε συμβούλους που σου γεμίζουνε το σπίτι μάστερ και πι έιτς ντι που να μη χρειάζεσαι χασαπόχαρτο για κανά χρόνο!
Το μήνυμα που θέλει η Κυβέρνηση να επικοινωνήσει αγαπητέ ψηφοφόρε είναι άλλης τάξης. Και το μήνυμα αυτό έχει χρώμα. Είναι σκούρο. Χλωμό αν θες. Αλλά όχι φωτεινό και αισιόδοξο. Δεν είναι ώρα για αλλαγές και αναζητήσεις και χαρούλες. Χρειάζεται η Κυβέρνηση ένα εκλογικό σώμα "σοβαρό και μετρημένο". Ένα εκλογικό σώμα που να μπορεί να απορροφήσει και να διαχειριστεί -δε σου τόπα έγω; παντού κολλάει! - τα νέα μηνύματα της "οικονομικής ύφεσης" και της "πολιτικής ρευστότητας". Κάπως έτσι λοιπόν το επικοινωνιακό επιτελείο "εκπαιδεύει" το εκλογικό σώμα, ώστε να συμπεριφερθεί αυτό ανάλογα στις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Έρχονται δύσκολες μέρες ψηφοφόρε μου. Δεν μπορείς να ασχολείσαι με Ολυμπιακά μετάλλια και λοιπά αλλότρια! Έχεις να σκεφτείς, να στοχαστείς και να αποφασίσεις. Θα σου τα πει κι ο Καραμανλής από τη ΔΕΘ. Γιατί τέτοια θα σου πει. Μην περιμένεις άλλα!
Και τι είναι η αθλητική διπλωματία και πως συνδέεται με την κεντρική πολιτική σκηνή; Απλό είναι: ή είσαι large παντού ή δεν είσαι πουθενά. Δε γίνεται ρε μεγάλε να κυκλοφορείς με πορσικό και να νομίζει η γειτονιά ότι είσαι το παιδί του συνεργείου που το βγαλε βόλτα το εργαλείο. Ή με άλλα λόγια και σε ό,τι αφορά στην πολιτική, δε γίνεται να οδηγείς τη χώρα στην πρόοδο και στην ευημερία -γιατί τέτοιος ηγέτης είσαι μεγάλε-μεγάλε! - και να μη σταυρώνεις μετάλλιο έστω και στο χόκεϋ επί χόρτου (άγριου χόρτου κατά προτίμηση καθότι και πιο υγιεινόν). Θα σου τη λέει την επαύριον μέχρι κι ο φύλαρχος του Ουαγκαντούγκου: "Μεσιέ, για τελ μι τι χρώμα έχει η σημαία σας, γκιατί ντεν την ίνταμε στο Πεκίνο". Κι εσύ τι θα του πεις; "Να σας πω μισό λεπτάκι σερ πως τα λεν' τα Σκόπια στην γαλλικήν". Τον ξενέρωσες το φύλαρχο!
Κωλώσαμε μέχρι τώρα στο Πεκίνο φίλε. Μας ρίξανε το κοκό στο γάλα κάτι ξεφτίλες ουτιδανοί ξένοι, γιατί οι Έλληνες ως γνωστόν είναι δουλειά-σπίτι σπίτι-δουλειά και τέτοια πράματα μήτε που τα ξέρουνε μήτε που τα κάνουνε, βάλαμε την ουρά στα σκέλια και να τα νιπόν να πέφτουνε απανωτά στο σβέρκο μας. Παλιά, τρώγαμε κατραπακιές. Τώρα νιπόν. Μη μου πεις ότι αυτό δεν είναι πρόοδος γιατί θα ουρλιάξω με τέτοια γραμματοσειρά που θα σου κάψει μόνιτορ 20άρι.
Που είναι τα αλλοτινά μας μεγαλεία, όταν το χρυσό στο λαιμό των Ολυμπιονικών μας ερχόταν κι έδενε με το χακί από τις στολές που τους φοράγαμε μετά. Κι εμείς φουσκώναμε και φουσκώναμε από υπερηφάνεια μέχρι που ο αέρας έφτανε και γέμιζε ακόμη και τα κεφάλια μας. Και θα σκεφτείς "καλά να πάθουμε, με τις υγείες μας και πάμε γι' άλλα". Με το δίκιο σου. Αλλά ξέρεις, ο πολιτικός θέλει τη φωτογραφία του. Και η φωτογραφία φόντο. Και το φόντο λάμψη. Και τη λάμψη τη δίνει το χρυσάφι τιμημένε ψηφοφόρε! Θαμπώνει λιγάκι τα αμάθητα γλαρά σου ματάκια, αλλά μπροστά στο μεγαλείο , έ τι είναι μια φλασιά! Είδες τον τέως; Να τι θα πει αθλητική διπλωματία αδερφέ. Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και την μουτσούνα μου στο γυαλί να με κυαλάρουνε κάτι δις νοματαίοι και να ρωτάνε " χου αρ γιου ρε;".
Αλλά έτσι γεμίζουνε τα μπουκ παιχταρά μου. Τώρα θα ρωτάς τι είναι μπουκ. Κάτι σαν το πορτφόλιο. Σε φώτισα; Στο χώρο της επικοινωνίας λοιπόν, το χτίζεις σιγά-σιγά εφτούνο το πράμα. Έχεις τα άρθρα που αναφέρονται σε σένα και τις κυριλέ τις φωτογραφίες σου μέσα -κάτι με Ολυμπιονίκες κάτι με τον Πατριάρχη κάτι με τη Μις Γιανγκ - και απ' αυτό θα πάρεις υλικό και θα φτιάξεις μεθαύριο και την αφίσα και το φυλλάδιο και τη μπροσούρα σου, να έχεις να μοιράζεις στα άλλα παιδάκια να σε βγάλουνε μέχρι και πρόεδρο δεκαπενταμελούς. Σου κοστίζει βέβαια το κάτι τις και παίρνει και το χρόνο του. Ούτε κάθε μέρα έχουμε Ολυμπιακούς, ούτε κάθε μέρα καλλιστεία. Τώρα, άπαξ και είσαι πολιτικός, που θα τους βρεις τους Ολυμπιονίκες να τη βγάλεις τη φωτό σου;Αλλά και Υπουργάρα να είσαι, βράστα. Δεν θα σε πάρει κανείς τηλέφωνο να σου πει τα συχαρίκια. Κι άμα δε σε πάρει αυτός, πρέπει να τον πάρεις εσύ. Κοστίζει. Και δεν κάνεις και σχέση έτσι βρε παιδί μου...
Μη νομίζεις ότι όλο αυτό το σκηνικό στήθηκε τυχαία ρε φίλε, γιατί θα μυρίσει η προβατίλα μέχρι το Σετσουάν και μετά δε θα τρώγεται η γνωστή πάπια, που χρόνια τώρα ταΐζει τα απαιτητικά στομάχια. Και δεν είσαι πρόβατο που να πάρει! Θα μου πεις τώρα και με το δίκιο σου, "κάτσε ρε φίλε τι υπονοάς;" Τίποτα. Απλά λέω ότι δεν φρόντισε κανείς να διαχειριστεί -πιασάρικη λέξη που κολλάει παντού, άμα δεν ξέρεις τι άλλο να βάλεις!- επικοινωνιακά το κάζο. Ούτε Υπουργεία, ούτε Γραμματείες ούτε Φαρισείες (!). Κάτι με τη Θάνου, που την αφήσανε μόνη της να παλεύει με τη ΔΟΕ, κάτι με τα άλλα επεισόδια - ξέρεις ντε...ντόπες και τέτοια...-που κανείς δε φρόντισε να κάνει - κρατήσου τώρα γιατί θα σε κουφάνω!- damage control, να προσπαθήσει δηλαδή να δει πόση είναι η ζημιά και πως μπορεί να την περιορίσει, έρχομαι και σου λέω: η σιγή ιχθύος της Κυβέρνησης -μη σοκάρεσαι αγαπημένε μου Νεοδημοκράτη-μυρίζει! Μη μου πεις ότι δεν τα ξέρουνε τα κόλπα. Έχουνε συμβούλους που σου γεμίζουνε το σπίτι μάστερ και πι έιτς ντι που να μη χρειάζεσαι χασαπόχαρτο για κανά χρόνο!
Το μήνυμα που θέλει η Κυβέρνηση να επικοινωνήσει αγαπητέ ψηφοφόρε είναι άλλης τάξης. Και το μήνυμα αυτό έχει χρώμα. Είναι σκούρο. Χλωμό αν θες. Αλλά όχι φωτεινό και αισιόδοξο. Δεν είναι ώρα για αλλαγές και αναζητήσεις και χαρούλες. Χρειάζεται η Κυβέρνηση ένα εκλογικό σώμα "σοβαρό και μετρημένο". Ένα εκλογικό σώμα που να μπορεί να απορροφήσει και να διαχειριστεί -δε σου τόπα έγω; παντού κολλάει! - τα νέα μηνύματα της "οικονομικής ύφεσης" και της "πολιτικής ρευστότητας". Κάπως έτσι λοιπόν το επικοινωνιακό επιτελείο "εκπαιδεύει" το εκλογικό σώμα, ώστε να συμπεριφερθεί αυτό ανάλογα στις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Έρχονται δύσκολες μέρες ψηφοφόρε μου. Δεν μπορείς να ασχολείσαι με Ολυμπιακά μετάλλια και λοιπά αλλότρια! Έχεις να σκεφτείς, να στοχαστείς και να αποφασίσεις. Θα σου τα πει κι ο Καραμανλής από τη ΔΕΘ. Γιατί τέτοια θα σου πει. Μην περιμένεις άλλα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου