Σε περίπου 10 ημέρες ο Πρωθυπουργός θα εκφωνήσει τον καθιερωμένο λόγο του στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, προσδιορίζοντας-παραδοσιακά - την οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης. Θα προσπαθήσουμε να ανιχνεύσουμε, με βάση τα μέχρι τώρα δεδομένα, το πλαίσιο της ομιλίας αυτής και ταυτόχρονα τις επικοινωνιακές στοχεύσεις που θα προσπαθήσει να επιδιώξει μέσα από την συνολική πολιτική παρουσία του στη ΔΕΘ.
Κατ΄αρχήν έχουμε ήδη καταγράψει τη στροφή της επικοινωνιακής πολιτικής από το μεσαίο χώρο προς τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα, την - αναγκαστική - επιλογή διαχείρισης φόβου και όχι ελπίδας πλέον, σε αντιδιαστολή με το πολιτικό περιβάλλον του 2004 καθώς και την εκλογική πίεση που υφίσταται η Κυβέρνηση από την πολυδιάσπαση του πολιτικού φάσματος, με τον διαγραφόμενο κίνδυνο να καταστεί - κυβερνώσα - μειοψηφία μετά της Ευρωεκλογές του 2009 μπροστά στο φάσμα μιας εν δυνάμει σύμπραξης ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ ή πιο ορθά Παπανδρέου-Κεντροαριστεράς.
Στο ανωτέρω πλαίσιο έρχεται να προστεθεί το κύμα εσωτερικών κρίσεων στη ΝΔ και στην Κυβέρνηση, το οποίο όμως -όπως με ένα ιδιαίτερο στυλ επισημάναμε στο προηγούμενο άρθρο μας - διαφαίνεται σωτήριο για τον κ. Καραμανλή: Του επιτρέπει να αποδώσει σημαντικό μερίδιο ευθύνης στους "αντάρτες" ή στους "παρασπονδίες" του κόμματός του ενδεχόμενη αρνητική εικόνα της Κυβέρνησής του στις επερχόμενες δημοσκοπήσεις. Συνεπώς, διασώζει τη δική του εικόνα - τον κεντρικό πυρήνα της υπεροχής της ΝΔ - ενώ τον εξοπλίζει με μια εύσχημη δικαιολογία ώστε να προσφύγει πρόωρα στις κάλπες, προκειμένου να αποφύγει φαινόμενα θεαματικής αποσυσπείρωσης.
Είναι φανερό λοιπόν, μετά τα παραπάνω, ότι οι κύριοι άξονες της επικοινωνιακής πολιτικής του κ. Καραμανλή στη ΔΕΘ, τόσο στην ομιλία του όσο και στη σχετική συνέντευξη τύπου θα είναι:
- Εξαγγελίες παροχών σε κοινωνικές ομάδες με χαμηλά εισοδήματα, προκειμένου να ενισχυθεί το νέο λαϊκότερο προφίλ του κόμματος και του Πρωθυπουργού. Σε αυτό το κεφάλαιο είναι πιθανό να ενταχθεί και αναφορά σε υποτιθέμενες κοινωνικές ομάδες με "προνομιακή" οικονομική μεταχείριση-εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ κλπ - όπου και θα επιδιωχθεί να αναδειχθεί η εικόνα ενός Πρωθυπουργού με ρόλο "δίκαιου τιμωρού" που παίρνει από τους πλούσιους και δίνει στους φτωχούς.
- Αναφορά στο δυσμενές παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον -εδώ έρχεται η διαχείριση φόβου του εκλογικού σώματος - σε συνδυασμό με το ενδεχόμενο να περιέλθει η χώρα σε κατάσταση ακυβερνησίας, εξαιτίας πιθανής αδυναμίας συγκρότησης Κυβέρνησης πλειοψηφίας σε ενδεχόμενες εκλογές.
- Αόριστη αναφορά - και έχει σημασία το "αόριστη" -στις εσωτερικές διαφωνίες, σκάνδαλα με εμπλεκόμενα κυβερνητικά ή κομματικά στελέχη αποδίδοντας σε αυτά μεγάλο μέρος της αρνητικής εικόνας που παρουσιάζει η Κυβέρνηση. Η αοριστία της αναφοράς επιβάλλεται ώστε να δύναται να "χωρέσει" κι άλλα μελλοντικά συμβάντα και πρόσωπα αλλά και να αφήνει περιθώριο ελιγμών σε ό,τι αφορά στον πολιτικό χειρισμό ανάλογων ζητημάτων.
Οπωσδήποτε ο κ. Καραμανλής πρέπει να επιδείξει ικανότητες Αλχημιστή ώστε να κατορθώσει να επιστρέψει με επικοινωνιακά οφέλη από τη Θεσσαλονίκη, υπό τις παρούσες συνθήκες. Ταυτόχρονα, είναι υποχρεωμένος να συμμετάσχει σε ένα παιχνίδι λυγμών και δακρύων τόσο πάνω από την πάσχουσα οικονομία όσο και πάνω από τη δυσάρεστη εικόνα που παρουσιάζει το κόμμα της ΝΔ.
Εν κατακλείδι και εφόσον επιθυμεί να συμπεριληφθεί μετά των "Μεγάλων Αλχημιστών" οφείλει να συμπεριλάβει και μια "έκπληξη". Προτείνουμε εξαγγελία περί αλλαγής του Νόμου περί Ευθύνης Υπουργών ή και περί της Βουλευτικής Ασυλίας. Ανέξοδη πρόταση, απαντά σε ζητήματα επικαιρότητας, εμπεριέχει δυναμισμό ως ενεργητικό μέτρο, ικανοποιεί το λαϊκό αίσθημα, επιτρέπει στον κ. Καραμανλή να διαχωρίσει τη θέση του από "γκρίζα" πρόσωπα και υποθέσεις ενώ θα μπορούσε να δεσμεύσει - με αυτήν την κίνηση- μελλοντικές εξελίξεις και κινήσεις τόσο από το δικό του χώρο όσο και από αυτήν της αντιπολίτευσης.
Κατ΄αρχήν έχουμε ήδη καταγράψει τη στροφή της επικοινωνιακής πολιτικής από το μεσαίο χώρο προς τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα, την - αναγκαστική - επιλογή διαχείρισης φόβου και όχι ελπίδας πλέον, σε αντιδιαστολή με το πολιτικό περιβάλλον του 2004 καθώς και την εκλογική πίεση που υφίσταται η Κυβέρνηση από την πολυδιάσπαση του πολιτικού φάσματος, με τον διαγραφόμενο κίνδυνο να καταστεί - κυβερνώσα - μειοψηφία μετά της Ευρωεκλογές του 2009 μπροστά στο φάσμα μιας εν δυνάμει σύμπραξης ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ ή πιο ορθά Παπανδρέου-Κεντροαριστεράς.
Στο ανωτέρω πλαίσιο έρχεται να προστεθεί το κύμα εσωτερικών κρίσεων στη ΝΔ και στην Κυβέρνηση, το οποίο όμως -όπως με ένα ιδιαίτερο στυλ επισημάναμε στο προηγούμενο άρθρο μας - διαφαίνεται σωτήριο για τον κ. Καραμανλή: Του επιτρέπει να αποδώσει σημαντικό μερίδιο ευθύνης στους "αντάρτες" ή στους "παρασπονδίες" του κόμματός του ενδεχόμενη αρνητική εικόνα της Κυβέρνησής του στις επερχόμενες δημοσκοπήσεις. Συνεπώς, διασώζει τη δική του εικόνα - τον κεντρικό πυρήνα της υπεροχής της ΝΔ - ενώ τον εξοπλίζει με μια εύσχημη δικαιολογία ώστε να προσφύγει πρόωρα στις κάλπες, προκειμένου να αποφύγει φαινόμενα θεαματικής αποσυσπείρωσης.
Είναι φανερό λοιπόν, μετά τα παραπάνω, ότι οι κύριοι άξονες της επικοινωνιακής πολιτικής του κ. Καραμανλή στη ΔΕΘ, τόσο στην ομιλία του όσο και στη σχετική συνέντευξη τύπου θα είναι:
- Εξαγγελίες παροχών σε κοινωνικές ομάδες με χαμηλά εισοδήματα, προκειμένου να ενισχυθεί το νέο λαϊκότερο προφίλ του κόμματος και του Πρωθυπουργού. Σε αυτό το κεφάλαιο είναι πιθανό να ενταχθεί και αναφορά σε υποτιθέμενες κοινωνικές ομάδες με "προνομιακή" οικονομική μεταχείριση-εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ κλπ - όπου και θα επιδιωχθεί να αναδειχθεί η εικόνα ενός Πρωθυπουργού με ρόλο "δίκαιου τιμωρού" που παίρνει από τους πλούσιους και δίνει στους φτωχούς.
- Αναφορά στο δυσμενές παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον -εδώ έρχεται η διαχείριση φόβου του εκλογικού σώματος - σε συνδυασμό με το ενδεχόμενο να περιέλθει η χώρα σε κατάσταση ακυβερνησίας, εξαιτίας πιθανής αδυναμίας συγκρότησης Κυβέρνησης πλειοψηφίας σε ενδεχόμενες εκλογές.
- Αόριστη αναφορά - και έχει σημασία το "αόριστη" -στις εσωτερικές διαφωνίες, σκάνδαλα με εμπλεκόμενα κυβερνητικά ή κομματικά στελέχη αποδίδοντας σε αυτά μεγάλο μέρος της αρνητικής εικόνας που παρουσιάζει η Κυβέρνηση. Η αοριστία της αναφοράς επιβάλλεται ώστε να δύναται να "χωρέσει" κι άλλα μελλοντικά συμβάντα και πρόσωπα αλλά και να αφήνει περιθώριο ελιγμών σε ό,τι αφορά στον πολιτικό χειρισμό ανάλογων ζητημάτων.
Οπωσδήποτε ο κ. Καραμανλής πρέπει να επιδείξει ικανότητες Αλχημιστή ώστε να κατορθώσει να επιστρέψει με επικοινωνιακά οφέλη από τη Θεσσαλονίκη, υπό τις παρούσες συνθήκες. Ταυτόχρονα, είναι υποχρεωμένος να συμμετάσχει σε ένα παιχνίδι λυγμών και δακρύων τόσο πάνω από την πάσχουσα οικονομία όσο και πάνω από τη δυσάρεστη εικόνα που παρουσιάζει το κόμμα της ΝΔ.
Εν κατακλείδι και εφόσον επιθυμεί να συμπεριληφθεί μετά των "Μεγάλων Αλχημιστών" οφείλει να συμπεριλάβει και μια "έκπληξη". Προτείνουμε εξαγγελία περί αλλαγής του Νόμου περί Ευθύνης Υπουργών ή και περί της Βουλευτικής Ασυλίας. Ανέξοδη πρόταση, απαντά σε ζητήματα επικαιρότητας, εμπεριέχει δυναμισμό ως ενεργητικό μέτρο, ικανοποιεί το λαϊκό αίσθημα, επιτρέπει στον κ. Καραμανλή να διαχωρίσει τη θέση του από "γκρίζα" πρόσωπα και υποθέσεις ενώ θα μπορούσε να δεσμεύσει - με αυτήν την κίνηση- μελλοντικές εξελίξεις και κινήσεις τόσο από το δικό του χώρο όσο και από αυτήν της αντιπολίτευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου